การถ่ายภาพร่วมสมัยด้วยความเชี่ยวชาญ และภาพอัดแพลตินัมปริ๊นท์จากทั่วโลก
พิพิธภัณฑ์ศิลปะภาพถ่ายคิโยซาโตะ (K*MoPA) เปิดให้บริการท่ามกลางแมกไม้เขียวขจีและอากาศบริสุทธิ์ของที่ราบสูงคิโยซาโตะในปีค.ศ. 1995 เพื่ออุทิศให้กับการถ่ายภาพโดยเฉพาะ พิพิธภัณฑ์รวบรวมและจัดแสดงผลงานตามหลักการพื้นฐาน 3 ประการ
พิพิธภัณฑ์พยายามที่จะเข้าถึงความสัมพันธ์ของผู้คนให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นผ่านการถ่ายภาพ และเพื่อสนับสนุนช่างภาพรุ่นใหม่จากทั่วโลก พวกเขารวบรวมและจัดแสดงผลงานตั้งแต่ปีค.ศ. 1900 เป็นต้นมา
พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ไม่มีสิ่งกีดขวาง รองรับการใช้เก้าอี้รถเข็น และมีบริการเก้าอี้รถเข็นให้ยืมฟรี

©KMoPA
วิธีการเดินทาง
คุณสามารถเดินทางไปยังพิพิธภัณฑ์ได้ด้วยรถไฟและต่อรถแท็กซี่
ขึ้นรถไฟเจอาร์สายชูโอไปยังสถานีโคบุสะะวะ แล้วเปลี่ยนเป็นสายเจอาร์โคมิไปยังสถานีคิโยซาโตะ พิพิธภัณฑ์จะอยู่ห่างจากจุดดังกล่าวไป 10 นาทีหากใช้บริการรถแท็กซี่
หลักปรัชญาที่ไม่เหมือนใคร
หนึ่งในหลักการพื้นฐานของ K*MoPA คือ "ชีวิตมีคุณค่า" เป็นสถานที่สำหรับงานศิลปะทั้งหมดที่เฉลิมฉลองความสามารถอันไร้ขอบเขตของชีวิตในการเอาใจใส่ โดยไม่คำนึงถึงวิธีการ หัวข้อ หรือสื่อของงานศิลปะ

Edward S. CURTIS《At the old well of Acoma, Keres》ca. 1904
แพลตินัมปริ๊นท์
พิพิธภัณฑ์นี้จัดแสดงศิลปะญี่ปุ่นบางส่วน แต่ทางพิพิธภัณฑ์พยายามให้มีภาพถ่ายจากทวีปอเมริกาเหนือและยุโรปซึ่งเชื่อกันว่าเป็นภาพถ่ายกระแสหลักในการศึกษาด้านการถ่ายภาพ
คอลเลกชั่นภาพภ่ายที่ประกอบด้วยภาพถ่ายจากประเทศออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ทั่วทุกมุมของทวีปเอเชีย รัสเซีย สแกนดิเนเวีย ละตินอเมริกา ยุโรปตะวันออก และตะวันออกกลาง เป้าหมายเพื่อเปิดโลกทัศน์ให้แก่ผู้มาเยือนและทำให้ได้เห็นมุมมองต่าง ๆ บนโลกที่ไม่เคยพบมาก่อน

Kenro Izu 《Angkor#158, Ta Prohm,1994》 (c)Kenro Izu
สนับสนุนช่างภาพรุ่นใหม่
หลักการพื้นฐานประการที่สามคือโครงการริเริ่ม "ผลงานคนรุ่นใหม่" เพื่อรวบรวมและอนุรักษ์ผลงานอันเป็นเอกลักษณ์ของช่างภาพรุ่นใหม่ผู้มีความหลงไหลจากทั่วโลก (K*MoPA) เชื่อว่าผลงานศิลปะของช่างภาพรุ่นใหม่อายุต่ำกว่า 35 ปี มีพลังในการกำหนดอนาคตของโลกแห่งศิลปะ พวกเขาสนับสนุนศิลปินรุ่นใหม่ด้วยการซื้อและจัดแสดงผลงานของพวกเขา และเปิดโอกาสให้พวกเขาแบ่งปันความคิดของพวกเขา

©KMoPA
คิดแบบสากล
K*MoPA เปิดโอกาสให้ช่างภาพจากญี่ปุ่นและทั่วโลก แม้ว่าประวัติศาสตร์การถ่ายภาพจะมุ่งเน้นไปที่โลกตะวันตก แต่พวกเขาได้หันความสนใจไปยังภูมิภาคอื่นๆ เช่น ประเทศในภูมิภาค APAC เอเชียกลางและตะวันออกกลาง ยุโรปตะวันออก ละตินอเมริกา และแอฟริกา เพื่อช่วยนำเสนอการแสดงออกอันเป็นเอกลักษณ์ของศิลปินในภูมิภาคนั้น ๆ