โอกินาวะตอนกลาง 沖縄中心部

เมืองโอกินาว่าเป็นสถานที่ที่แตกต่างจากพื้นที่ป่าภูเขาทางตอนเหนือและเนินเขากับต้นอ้อยในทางตอนใต้อย่างมาก คุณจะได้เห็นความเป็นอเมริกันที่ผสมกลมกลืนกับวัฒนธรรมโอกินาว่าและญี่ปุ่น เนื่องจากมีฐานทัพสหรัฐ ฯ ตั้งอยู่ในพื้นที่นี้ อย่าลืมลองดูร้านค้าซึ่งเน้นขายสินค้าทางการทหารมือสอง

แต่ที่นี่ คือ โอกินาว่า ซึ่งมีซากปราสาทให้เยี่ยมชมและชายหาดใต้ดวงอาทิตย์ที่น่ารื่นรมย์

คุณสามารถเดินทางไปในเมืองด้วยรถบัสหรือรถยนต์ได้

หากเดินทางไปเมืองโอกินาว่าด้วยรถบัส ให้ขึ้นรถบัสหมายเลข 23 บนสายกุชิคะวะจากสถานีขนส่งนาฮะและลงที่ป้ายโกะยะ รถบัสใช้เวลาเดินทางประมาณหนึ่งชั่วโมง

หากเดินทางด้วยรถยนต์ ให้ขับขึ้นเหนือไปตามทางหลวงหมายเลข 330 เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง

หากต้องการเยี่ยมชมปราสาทนาคางุซุกุ ให้ขึ้นรถบัสหมายเลข 30 จากสถานีขนส่งนาฮะไปลงที่ป้ายอิชาโดะ รถบัสใช้เวลาเดินทางหนึ่งชั่วโมงแล้วต้องเดินขึ้นเนินต่ออีก 20 นาทีจนถึงปราสาท

หากต้องการไปปราสาทด้วยรถยนต์ ให้ขับบนทางด่วนโอกินาว่าไปลงทางออกคิตะนาคางุซุกุและขับไปตามป้ายจนถึงปราสาท รถยนต์ใช้เวลาประมาณ 20 นาทีสำหรับในช่วงที่จราจรเบาบาง

ถึงแม้เมืองโอกินาว่าจะเป็นเมืองยอดนิยมอันดับสองในโอกินาว่า แต่เมืองนี้เพิ่งสร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1974 จากการรวมเมืองโคะซะและเมืองมิซะโตะ

ที่นี่ยังคงมีอิทธิพลของกองทัพอเมริกาอยู่ โดยมีเจ้าหน้าที่ขาวอเมริกันกว่า 20,000 นาย สมาชิกครอบครัว และพนักงานชาวญี่ปุ่นที่อาศัยหรือทำงานใกล้ฐานทัพอากาศคะเดะนะ

ในช่วงที่ถูกยึดครอง เมืองโคะซะเป็นสถานที่ที่น่าตื่นเต้นและแปลกประหลาดซึ่งมีทั้งบาร์ ร้านอาหาร และคลับที่ให้บริการเจ้าหน้าที่ประจำการ ปัจจุบันความน่าตื่นเต้นเหล่านี้ก็ยังคงหลงเหลืออยู่

ดนตรีโอกินาว่ามีลักษณะแตกต่างจากดนตรีญี่ปุ่น บ้างก็บอกว่าดนตรีโอกินาว่ามีลักษณะเหมือนเร็กเกสไตล์โลกตะวันออก โดยเมืองโอกินาว่าเป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการฟังดนตรีแนวนี้

นักดนตรีในตำนานชื่อโชะอุกิจิ คินะอาศัยอยู่ที่นี่และดนตรีที่ผสมผสานระหว่างดนตรีโอกินาว่าและดนตรีตะวันตกของเขายังคงหาฟังได้ตามคลับและถนนในปัจจุบัน บางครั้งคินะก็ออกมาเล่นให้ฟังด้วยบ้างเหมือนกัน

ลองไปดูถนนสวนสาธารณะ ถนนปาล์มไมรา และถนนเกต 2 ที่ถนนปาล์มไมรายังมีศูนย์บริการข้อมูลนักท่องเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวต่างชาติโดยเฉพาะ

ในใจกลางโอกินาว่ามีแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์มากมาย หนึ่งในนั้นก็คือปราสาทนาคางุซุกุ ที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 15 และได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกโดยองค์กรยูเนสโกตั้งแต่ปี ค.ศ. 2000

กำแพงส่วนใหญ่ที่ยังหลงเหลืออยู่มีความหนามากจนถึงขั้นที่พลเรือจัตวาเพร์รีเคยกล่าวไว้ขณะเยี่ยมชมญี่ปุ่นในปี ค.ศ. 1853 ว่ากำแพงดูแข็งแกร่งขนาดที่ว่าสามารถทนแรงลูกปืนใหญ่ได้