วัดนิชิฮงกันจิ 西本願寺

นิชิฮงงันจิเป็นวัดที่ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการปฏิบัติธรรมทางพระพุทธศาสนาที่ทันสมัยมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งอยู่ห่างจากวัดคแฝด ฮิงาชิฮงกันจิ ไปทางตะวันตกเล็กน้อย

คุณอาจเดาได้จากชื่อว่าครั้งหนึ่งทั้งสองเคยเป็นวัดเดียวกัน เป็นที่กล่าวกันว่าโทกูงาวะ อิเอยาซุ ซึ่งเป็นผู้ปกครองญี่ปุ่นในขณะนั้นได้แบ่งวัดทั้งสองออกเป็นสำนักตะวันตก (นิชิ) และสำนักตะวันออก (ฮิงาชิ) ด้วยเกรงว่าวัดเหล่านี้จะมีอำนาจทางการเมืองมากเกินไป

คุณสามารถเดินหรือนั่งรถบัสมาที่นี่ได้

คุณสามารถเดินมานิชิฮงกันจิจาก สถานีเกียวโต ได้ ใช้เวลา 15 นาที ทั้งนี้ หากคุณนั่งแท็กซี่จะใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที

แบบแปลนของทั้งสองวัดมีความคล้ายคลึงกัน ทว่าวัดแต่ละแห่งจะมีลักษณะและจุดที่น่าสนใจบางอย่างที่แตกต่างกัน เมื่อเปรียบเทียบกับฮิกาชิ ฮงกันจิ ที่ซึ่งประสบอัคคีภัยไปในสมัยเอโดะ (ค.ศ. 1603-1867) อาคารของนิชิฮงกันจิ สะท้อนถึงสุนทรียภาพในสมัยโมโมยามะ (ค.ศ. 1573-1615) และในสมัยเอโดะ มีเพียงแค่วัดนิชิฮงกันจิเท่านั้นที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโก

นิชิฮงงันจิมีสวนที่ชื่อว่าไดโชอิน สวนดังกล่าวสร้างขึ้นโดยไม่ใช้น้ำเป็นส่วนประกอบ แต่จะใช้ทราย หิน และพืชต่างๆ แทนเพื่อแสดงถึงภูเขา แม่น้ำ และทะเล โดยปกติแล้วจะไม่เปิดเข้าชม อีกสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจคือคะระมง ซึ่งเป็นประตูที่มีหลังคาลาดเอียงที่ผ่านการแกะสลักและทาสีอย่างประณีต ซึ่งหลังคานี้เองทำให้ทางเข้าของจริงดูเล็กลงไปถนัดตา