สถานที่การปฏิวัติอุตสาหกรรมเมจิของญี่ปุ่น: เหล็กและเหล็กกล้า, การต่อเรือ และเหมืองถ่านหิน (ยูเนสโก) ดูขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงประเทศญี่ปุ่นจากรัฐศักดินา มาเป็นสังคมสมัยใหม่

ตั้งแต่กลางคริสต์ทศวรรษ 1850 ถึงต้นคริสต์ทศวรรษ 1900 ประเทศญี่ปุ่นได้เกิดการเปลื่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจากระบบสังคมศักดินาที่ปิดประเทศจากโลกภายนอกสู่ประเทศอุตสาหกรรมที่มีกองทัพเรือแสนยานุภาพซึ่งรบชนะรัสเซียในสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น ในยุคสมัยที่ได้รับอิทธิพลจากลัทธิอาณานิคมทางชาติตะวันตกและจักรวรรดินิยมนี้ การปฏิวัติอุตสาหกรรมของญี่ปุ่นที่รวดเร็วและก้าวหน้านี้ถือเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประเทศอื่นที่ไม่ใช่ชาติตะวันตก 

แหล่งมรดกโลกสำหรับการปฏิบัติอุตสาหกรรมยุคเมจิของญี่ปุ่นมีอยู่ 23 แห่ง ซึ่งกระจุกตัวอยู่ในจังหวัดยะมะงุชิและภูมิภาคคิวชู คุณสามารถไปเยี่ยมชมแต่ละแห่งเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับการพัฒนาที่รวดเร็วของเทคโนโลยีการต่อเรือแบบอุตสาหกรรม การทำเหมืองถ่านหิน และสถาบันและแนวคิดที่ช่วยขับเคลื่อนให้ประเทศก้าวหน้าในช่วงยุคเปลี่ยนผ่านนี้

ปรัชญาทางการเมืองหลักที่นำญี่ปุ่นสู่ความทันสมัยมีต้นกำเนิดมาจากห้าหนุ่มกลุ่มโชชู ซึ่งเป็นเหล่านักเรียนหัวกะทิที่ได้เดินทางไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ เหล่าซามูไรโชชูที่เยาว์วัยได้ออกจากประเทศญี่ปุ่นไปในปีค.ศ 1863 ไปศึกษาที่สหราชอาณาจักร ในตอนที่การเดินทางนั้นถูกต้องห้าม พวกเข้าได้เดินทางกลับมายังญี่ปุ่นเพื่อรับหน้าที่สำคัญในการเปลี่ยนแปลงญี่ปุ่นกลายเป็นประเทศที่ทันสมัย ฮิโรบุมิ อิโตะที่เป็นหนึ่งในกลุ่มนั้นได้กลายมาเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกของญี่ปุ่นในปี ค.ศ. 1885 พร้อมทั้งก่อตั้งคณะรัฐมนตรีและรัฐธรรมนูญ

นักเรียนทั้งห้าคนมาจากตระกูลซามูไรโชชูที่อาศัยอยู่ในแคว้นโชชูฮะงิ (ปัจจุบันคือจังหวัดยะมะงุชิ) ปัจจุบัน เมืองนี้มีสถานที่หลายแห่งที่ได้รับการกำหนดให้เป็นแหล่งมรดกโลก รวมถึงเตานอนฮะงิ อู่ต่อเรือเอบิซุกาฮานะ และสถาบันโชกาซนจูกุ

ทางตะวันตกของภูมิภาคคิวชูคือเมืองนางาซากิ อันเป็นที่ตั้งของซากปรักหักพังที่เป็นร่องรอยทางประวัติศาสตร์ยุคเมจิ (ค.ศ. 1868 - 1912) ที่สำคัญหลายแห่ง

เยี่ยมชมท่าจอดเรือโคซุเงะเพื่อชมท่าจอดเรือสไตล์ตะวันตกที่เก่าแก่ที่สุดในญี่ปุ่น รวมถึงอาคารอิฐที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงเหลืออยู่ในปัจจุบันด้วย (ก่อสร้างปี ค.ศ. 1869) ท่าจอดเรือนี้นำเข้ามาจากแอเบอร์ดีนในประเทศสกอตแลนด์ ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของกิจการร่วมค้ากับพ่อค้าที่ชื่อโธมัส บี โกลเวอร์ บ้านของโกลเวอร์ในนางาซากิยังเป็นแหล่งมรดกโลกและโด่งดังในฐานะบ้านสไตล์ตะวันตกที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่ในประเทศ

ห่างจากเมืองไปสิบแปดกิโลเมตรจะมีเกาะฮาชิมะ หรือที่รู้จักกันในชื่อกุงคันจิมะ ซึ่งปัจจุบันไม่มีผู้คนอาศัยและเคยเป็นเหมืองถ่านหินตั้งแต่ปี ค.ศ. 1887 ถึง ค.ศ. 1959 โดยอาคารและสถานที่ที่ยังอยู่ในสภาพดีเหล่านี้ได้เปิดให้เข้าชมในปี ค.ศ. 2009 ซึ่งผู้เยี่ยมชมสามารถเดินทางมาด้วยเรือเฟอร์รี่ได้

สถานที่ในนางาซากิ ที่แสดงลักษณะของยุคเมจิได้เด่นชัดที่สุดอาจจะเป็นอู่ต่อเรือมิตซูบิชินางาซากิ ซึ่งจะมีโครงสร้างที่หลงเหลือจากคริสต์ศตวรรษ 1900 เช่น ท่าหมายเลข 3 (ไม่ใช่พื้นที่สาธารณะ) เครน เครนสนามขาขนาดใหญ่ (ไม่ใช่พื้นที่สาธารณะ) อดีตโรงไม้ และเซนโชคะคุ (ไม่ใช่พื้นที่สาธารณะ)

ในขณะที่สถานที่ทางประวัติศาสตร์ยุคเมจิส่วนใหญ่จะอยู่ในจังหวัดยะมะงุชิและภูมิภาคคิวชูจังหวัดอิวะเตะ (ทางตะวันออกเฉียงเหนือของญี่ปุ่น) เองก็มีเหมืองเหล็กฮะชิโนะที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง การหลอมเหล็กในศตวรรษที่ 19 เป็นจุดเริ่มต้นของยุคสมัยใหม่แห่งเหล็กในญี่ปุ่น เริ่มต้นโดยไม่มีข้อมูลจากทางฝั่งตะวันตก ดังนั้นเทคโนโลยีพื้นเมืองจึงถูกนำมาใช้ในการพัฒนาเตาหลอมโดยใช้ข้อมูลของเนเธอร์แลนด์เท่านั้น สำหรับวิธีเดินทางไปยังเหมืองเหล็กฮาชิโนะ ให้ขึ้นรถไฟชินคันเซ็นสายเจอาร์โทโฮคุจากโตเกียวไปยังโมริโอกะ เปลี่ยนไปขึ้นสายคะไมชิที่สถานีชินฮานามากิ และลงที่สถานีคะไมชิใช้เวลาค่อนข้างที่จะนานประมาณ 5 ชั่วโมง จากสถานีคะไมชิ และนั่งแท็กซี่ไปสู่เหมืองเหล็กฮะชิโนะ (ประมาณ 60 นาที) 

สถานที่ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิวัติอุตสาหกรรมยุคเมจิของญี่ปุ่นจะมีอยู่มากที่จังหวัดยะมะงุชิและนางาซากิ

หากเดินทางจากเมืองโตเกียว โอซาก้า และฟุคุโอกะ ให้ขึ้นรถไฟสายโทไกโดซังโยะชินคันเซ็นไปเมืองยะมะงุชิ ขึ้นรถไฟสายโนโซมิไปสถานีชินยะมะงุชิ จากนั้นเช่ารถ หรือนั่งแท็กซี่ไปยังเมืองฮะงิ และสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นมรดกโลก

สำหรับการเดินทางไปนางาซากิ ให้ขึ้นรถไฟสายโทไกโดซังโยะชินคันเซ็นไปฮากาตะและเปลี่ยนไปขึ้นสายเจอาร์ด้วนพิเศษคาโมเมะ เมื่อมาถึงที่สถานีนางาซากิแล้ว คุณสามารถขึ้นรถราง รถบัส หรือขึ้นแท็กซี่ไปยังสถานที่ท่องเที่ยวใกล้ ๆ ได้