คันไซ เกียวโต อดีตเมืองหลวงและศูนย์กลางทางวัฒนธรรมของญี่ปุ่น

ยูโดฟุ

ยูโดฟุหรือที่แปลตรงตัวว่า "เต้าหู้น้ำร้อน" นั้นอาจเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการรับประทานเต้าหู้ที่ทำขึ้นใหม่ๆ และมีคุณภาพสูง เต้าหู้จะถูกอุ่นร้อนด้วยการใส่น้ำซุปที่ปรุงแบบไม่ซับซ้อน โดยทำจากน้ำและสาหร่ายคอมบุ และมีการเสิร์ฟเครื่องปรุงแบบง่ายๆ ข้างจาน เกียวโตเป็นที่ที่สามารถเพลิดเพลินกับอาหารจานนี้ได้ เนื่องจากเป็นศูนย์กลางของอาหารแบบชาวพุทธ ซึ่งยูโดฟุเป็นส่วนประกอบเด่นในการปรุงอาหาร

เคียวงะชิ

เคียวงะชิเป็นขนมวะกะชิหรือขนมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมประเภทหนึ่ง เคียวงะชิเป็นลูกกวาดที่สวยงาม มีสีสันสดใส และทำเป็นสัญลักษณ์ต่างๆ ซึ่งจะทำขึ้นตามต้องการสำหรับโอกาสต่างๆ ดังนั้นจะไม่มีเคียวงะชิชิ้นไหนที่จะมีลักษณะเหมือนกันทุกประการ

เคียวยาไซ

ก่อนที่จะเกิดบริการขนส่งมวลชนสมัยใหม่ เกษตรกรจะปลูกเฉพาะผักที่เหมาะสมที่สุดกับภูมิภาคต่างๆ ที่พวกเขาทำการเกษตร เคียวยาไซเป็นผักต่างๆ ที่ปลูกแบบดั้งเดิมในกรุงเกียวโตมานานหลายศตวรรษ และยังมีบทบาทที่สำคัญในการปรุงอาหารเกียวโตในยุคใหม่ด้วย

ชาอุจิ

ชาเขียวจากเมืองอุจิอยู่ในกลุ่มของชาที่เก่าแก่และได้รับการยอมรับมากที่สุดในประเทศญี่ปุ่น คุณจะพบชาชนิดนี้ในร้านอาหารโซบะขนาดเล็ก สวนต่างๆ ในวัด และในสถานที่ต่างๆ มากมาย มีหลายวิธีที่จะได้เพลิดเพลินกับชาเขียวขณะที่อยู่ในเมืองอุจิ

เครื่องถ้วยชามเกียวโตคิโยะมิซุ

เซรามิกและเครื่องถ้วยชามทำมือที่รู้จักกันในชื่อเคียวยากิหรือคิโยะมิซุยากิมีจุดเด่นที่ผิวเคลือบลงสี งานฝีมือชนิดนี้มีพัฒนาการมาควบคู่กับงานอดิเรกชั้นสูงอื่น ๆ ในเกียวโต อย่างเช่นพิธีชงชาและการจัดดอกไม้เป็นต้น

ผ้าไหมย้อมเกียวโต

เคียวยูเซ็นเป็นเทคนิคการย้อมผ้าที่มีความโดดเด่นที่สีสันสดใส การไล่สีที่ดูลึกลับ ลวดลายซับซ้อน และเส้นสายที่คมชัด ซึ่งคิดค้นขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 17 การใช้ลายฉลุ แปรง และการกั้นสีอย่างเฉียบแหลมทำให้เกิดลวดลายบนเนื้อผ้าที่คล้ายคลึงกับภาพวาดญี่ปุ่นโบราณ

ผ้าทอนิชิจิน

ผ้าไหมทอนิชิจินโอริมีต้นกำเนิดมาจากนิชิจิน ซึ่งเป็นย่านสิ่งทอของเกียวโต ผ้ายกที่มีการตกแต่งอย่างอ่อนช้อยสวยงามประเภทนี้ทอขึ้นด้วยมือในย่านนี้มานานนับศตวรรษแล้ว โดยชุดกิโมโนและโอบิมากมายถูกทำขึ้นจากผ้ายกสีทองอันโอ่อ่า ผ้ายกดอก ผ้าซาตินและกำมะหยี่ที่ตกแต่งตามที่ร่างไว้ หากดูแลอย่างดีแล้ว ผ้าเหล่านี้สามารถใช้ได้ตลอดชีวิตเลยทีเดียว

พัดพับเกียวโต

เคียวเซนสึเป็นพัดพับได้ที่ทำจากไม้ไผ่ ตกแต่งด้วยกระดาษญี่ปุ่นทำมือหรือผ้าไหมบนแผ่นไม้บางเฉียบซึ่งมักทำจากต้นสนไซปรัส เครื่องประดับมีศิลปะเหล่านี้ถูกนำไปใช้ในงานพิธีการ เทศกาล และการแสดงต่าง ๆ เช่นการแสดงละครโนห์เป็นต้น

ฤดูใบไม้ผลิ

ช่วงปลายเดือนมีนาคมถึงต้นเดือนเมษายนเป็นช่วงที่จะได้ชื่นชมกับดอกซากุระและใบเมเปิลอ่อนสีเขียวสดตามสวนของศาลเจ้าและวัดต่างๆ

ฤดูร้อน

สิ่งที่น่าสนใจของฤดูที่ร้อนที่สุดคือการทานอาหารริมแม่น้ำ, การแสดงการจับปลาของนกกาน้ำ, การเดินเล่นตามชายหาด, เทศกาลกิองตลอดทั้งเดือน, และการแสดงไฟเพื่อบูชาเหล่าวิญญาณของบรรพบุรุษ

ฤดูใบไม้ร่วง

ใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วงของเกียวโตดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วโลก เทศกาลไหว้พระจันทร์ เช่น เทศกาลจิไดมัตสึริ เป็นเทศกาลที่สำคัญอย่างหนึ่งของฤดูใบไม้ร่วง อุณหภูมิที่เย็นเป็นช่วงเวลาที่เหมาะที่สุดสำหรับการปีนเขา ปอนปอนและภูเขา อาตาโงะ

ฤดูหนาว

ดาราดังของคาบูกิต่างถูกเชิญมาแสดง ดอกพลัมโผล่ช่อชูคอหลังหิมะตกและอนเซ็นในชนบทให้ความอบอุ่นเหลือล้น เทศกาลฤดูหนาวทั้งหลาย เช่นอาราชิยามะฮานาโตโระ ทำให้เมืองเกียวโตสว่างเรืองรอง