เกียวโต ทะคะกะมิเนะและมุราสะคิโนะ แหล่งช่างฝีมือที่ประณีตที่สุดของเกียวโต และถิ่นกำเนิดผลงานวัฒนธรรมที่ละเมียดที่สุดของเกียวโต ย่านทาคากะมิเนะและย่านมุระซะกิโนะที่ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเกียวโต

ย่านทะคะกะมิเนะและย่านมุราสะคิโนะที่ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเกียวโตเป็นแหล่งช่างฝีมือระหว่างศตวรรษที่ 16 ถึง 17 ย่านการทอผ้านิชิจิงที่โด่งดังยังคงเป็นศูนย์กลางงานฝีมือที่เฟื่องฟู และเหมาะสำหรับการดื่มด่ำกับบรรยากาศของนครเกียวโตโบราณ ถึงแม้ว่าจะไม่เป็นที่รู้จักเท่ากับสักการะสถานอื่นๆ ของเมือง แต่วัดในย่านนี้ก็มีชื่อเสียงในด้านความเชื่อมโยงกับศิลปะ

สามารถเข้าถึงย่านเหล่านี้ได้ทางรถไฟและรถประจำทางจากสถานีเกียวโต

จากสถานีเกียวโต สามารถเข้าถึงตอนเหนือของเกียวโต (ซึ่งเป็นที่ตั้งของย่านทะคะกะมิเนะและย่านมุราสะคิโนะ) ได้ง่ายที่สุดทางรถไฟโดยใช้รถไฟใต้ดินของเทศบาลนครเกียวโต ย่านทะคะกะมิเนะและย่านมุราสะคิโนะอยู่ห่างจากสถานีรถไฟใต้ดินคิตะ-โอจิ บนสายคาราสึมะโดยเดินไปทางตะวันตกเพียงเล็กน้อย คิตะ-โอจิอยู่ห่างจากสถานีเกียวโตเพียง 7 สถานี

รถประจำทางหลายสายจอดในย่านดังกล่าว รถประจำทางอาจสะดวกกว่าหากคุณเดินทางมาจากจุดอื่นที่ไม่ใช่ใจกลางเมือง

ทะคะกะมิเนะ แปลว่า “ยอดเขาแห่งนกเหยี่ยว” และได้ชื่อนี้มาเพราะว่าพื้นที่นี้เคยเป็นพื้นที่ล่าสัตว์ของราชสำนักในยุคที่การล่าเหยื่อด้วยนกเหยี่ยวเคยเป็นกีฬายอดนิยมในหมู่ผู้ลากมากดี

ย่านมุราสะคิโนะที่อยู่ติดกันก็มีที่มาของชื่อคล้ายๆ กัน มุราซากิในภาษาญี่ปุ่นแปลว่า “สีม่วง” และมุราซากิ ชิกิบุ ผู้ประพันธ์ตำนานเก็นจิ วรรณกรรมที่เก่าแก่ที่สุดที่มีอยู่ในโลก ถูกฝังร่างไว้ที่นี่ มุราสะคิโนะยังคงเป็นย่านแห่งศูนย์การค้าเก่าแก่ที่มีสีสันและเทศกาลที่มีชีวิตชีวา

วัดไดโทะคุจิ เป็นวัดที่ใหญ่ที่สุดของมุราสะคิโนะ โดยมีวัดสาขา 24 วัดภายในอาณาบริเวณอันกว้างใหญ่ ในฐานะศูนย์กลางของพิธีชงชา วัดแห่งนี้จึงมีโรงน้ำชาจำนวนมาก รวมถึงสวนญี่ปุ่น หลุมฝังศพของอดีตขุนศึก ภาพวาดฟุสึมะบนประตูเลื่อนที่โด่งดัง ตลอดจนแหล่งประวัติศาสตร์และสมบัติทางวัฒนธรรมอื่นๆมากมาย

ย่านนิชิจิงให้คุณได้สูดกลิ่นอายของนครเกียวโตโบราณ และซึมซับความรู้ในด้านงานฝีมือและวัฒนธรรมที่สร้างชื่อเสียงให้กับนครแห่งนี้ คุณสามารถสำรวจอาณาจักรสิ่งทอฝีมือประณีตได้ที่ศูนย์สิ่งทอนิชิจินและโอรินาซูกัง มีพิพิธภัณฑ์และแกลเลอรีที่จัดแสดงศิลปะการทอผ้าโดยเฉพาะเช่นกัน

ศูนย์วิจัยอุระเซงเคะ ชาโดะ เป็นสถานที่เรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมชาของญี่ปุ่นในเมืองที่อ้างว่าเป็นศูนย์กลางแห่งวัฒนธรรมชา

วัดไดเซ็นนินเป็นวัดที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในบรรดาสาขาต่างๆ ของวัดไดโทะคุจิ ซึ่งสวนของวัดแห่งนี้ได้สร้างแรงบันดาลใจให้แก่นักออกแบบสวนมานานหลายศตวรรษแล้ว วัดสาขาแห่งนี้จัดการฝึกสมาธิซาเซนช่วงสุดสัปดาห์สำหรับผู้ที่ต้องการพิจารณาชีวิตและสวนอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น

ศาลเจ้าอิมามิยะจิงจะอยู่ใกล้ๆ กับวัดไดโทะคุจิ ซึ่งชาวเมืองจะสวดมนตร์ขอการปกป้องจากโรคระบาด ศาลเจ้าแห่งนี้จัดเทศกาลยาซึราอิในฤดูใบไม้ผลิ โดยมีขบวนแห่ที่ปีศาจสีแดงและสีดำจะเต้นรำไปตามเสียงขลุ่ยและเสียงกลอง ตำนานเล่าขานมาว่าหากคุณเดินใต้ร่มฟุริวงาซะอันสวยงามที่ประดับด้วยดอกไม้และต้นหญ้าสำหรับเทศกาล คุณจะมีสุขภาพดีตลอดทั้งปี

วัดโคเอ็ตสึจิในทะคะกะมิเนะเคยเป็นที่อยู่อาศัยของฮงอามิ โคเอ็ตสึ ปรมาจารย์ทางวัฒนธรรมชาวญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียงมากในศตวรรษที่ 17 ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการเขียนลายมือ ศิลปะการทำเครื่องเคลือบดินเผา เครื่องเขินปิดทอง และพิธีชงชา

ห่างออกไปไม่ไกลจะพบกับวัดเก็งโคอันที่สร้างขึ้นกลางศตวรรษที่ 14 ซึ่งโด่งดังจากหน้าต่างรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสและหน้าต่างทรงกลมที่มองออกไปเห็นสวน ไม้กระดานปูพื้นที่ใช้ทำเพดานของวิหารหลักของวัดมีประวัติที่ดำมืด เมื่อปราสาทฟูชิมิล่มสลายใน ค.ศ. 1600 เจ้าของปราสาทและครอบครัวได้กระทำอัตวินิบาตกรรม โดยทิ้งคราบเลือดไว้บนไม้กระดานปูพื้น

วัดทั้งสองแห่งอยู่บนพื้นที่สูงเหนือเมืองเกียวโต สวนของวัดทั้งสองแห่งจึงมองเห็นทัศนียภาพอันน่าตื่นตาตื่นใจของตัวเมืองเบื้องล่าง

สถานที่ที่น่าสนใจที่สุดของพื้นที่นี้น่าจะเป็นพิพิธภัณฑ์โคเรียว ซึ่งเก็บรักษาผลงานศิลปะ 1,700 ชิ้นจากคาบสมุทรเกาหลีที่รวบรวมโดยอดีตนักธุรกิจเครื่องเล่นปาจิงโกะและร้านอาหารอิซากายะ ที่นี่คือพิพิธภัณฑ์เพียงแห่งเดียวของญี่ปุ่นที่จัดแสดงศิลปะจากคาบสมุทรเกาหลีโดยเฉพาะ ทั้งยังมีศิลปะพื้นบ้าน งานจิตรกรรม เครื่องทองสัมฤทธิ์ เครื่องปั้นดินเผา และเครื่องเรือนที่ผู้ก่อตั้งสะสมจากทั่วประเทศญี่ปุ่นอีกด้วย