วัดเคนนินจิ 建仁寺

ตั้งอยู่ใกล้กับถนนฮานามิโคจิและชิโจ โดยพื้นที่ของเคนนินจิกว้างขวางเหมาะสำหรับการเดินเล่น และดื่มด่ำกับความเงียบสงบของสวนคาเระซันซุย (สวนแบบแห้ง) ทั้งสองแห่ง วัดแห่งนี้ถือว่าเป็นวัดนิกายเซนที่เก่าแก่ที่สุดในเกียวโต

เดินทางด้วยรถไฟและรถบัสจากสถานีเกียวโต ไปยังวัด

จากสถานีเกียวโต คุณสามารถนั่งรถบัสหมายเลข 100, 12, 46, 202, 206, และ 207 เพื่อเดินทางไปกิองได้

สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินที่ใกล้ที่สุดคือกิอง-ชิโจของรถไฟใต้ดินสายเคอิฮัง เดินทอดน่องไปตามทิศตะวันออกของถนนชิโจจนถึงถนนฮานามิโคจิที่โดดเด่นด้วยร้านน้ำชาตรงหัวมุมสีแดงสดใส รับรองว่าคุณจะไม่หลงทางแน่นอน เดินตรงไปตามถนนฮานามิโคจิจนถึงเคนนินจิที่ตั้งอยู่ใกล้เคียง

แม้ว่าบริเวณโดยรอบของวัดจะสร้างขึ้นในศตวรรษที่ 13 แต่ก็ยังมีมรดกจากยุคนั้นเหลือให้ชมบ้าง อาคารวัดเดิมที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของเกียวโตถูกทำลายจากไฟไหม้

คุณสามารถหาชมชิ้นงานศิลปะที่มีชื่อที่สุดได้ที่นี่ ซึ่งก็คือฉากกั้นแบบบานพับลายฟุจินและไรจิน เทพเจ้าแห่งลมและสายฟ้า ซึ่งเป็นผลงานของทาวารายะ โซทัตสึ

เคนนินจิมีผลงานชิ้นสำคัญด้านศิลปะและการออกแบบจำนวนมาก ประกอบด้วยภาพเขียน รูปปั้นและสวนแบบเซน

คุณสามารถหาชมชิ้นงานศิลปะที่มีชื่อที่สุดได้ที่นี่ ซึ่งก็คือฉากกั้นแบบบานพับลายฟุจินและไรจิน เทพเจ้าแห่งลมและสายฟ้า ซึ่งเป็นผลงานของทาวารายะ โซทัตสึ แม้จะเป็นผลงานจำลองของผลงานจริงที่เก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติเกียวโต แต่ความงดงามตระการตาก็มีไม่แพ้กัน พื้นหลังของผลงานเป็นลวดลายของเทพเจ้ายิ่งใหญ่ที่ทำมาจากใบไม้ทองคำ

อย่าลืมชมเพดานในห้องโถงหลักที่เป็นจิตรกรรมฝาผนังลายมังกรคู่ ซึ่งแม้จะเป็นผลงานล่าสุดแต่ก็น่าประทับใจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าชิ้นงานอื่นๆ เลย

เคนนินจิเป็นจุดเชื่อมโยงของ “ผู้ยิ่งใหญ่” ของนิกายเซนแห่งญี่ปุ่น ผู้ก่อตั้งวัดคือพระเออิไซ ซึ่งเป็นผู้บุกเบิกพุทธศาสนานิกายเซนในญี่ปุ่น และโดเงนผู้ก่อตั้งนิกายย่อยโซโตของเซนขึ้น

บุรุษทั้งสองท่านนี้เดินทางเสี่ยงภัยระยะไกลมาถึงจีนในช่วงปี 1200 ตอนต้น เพื่อนำพุทธศาสนานิกายเซนมาเผยแพร่ในญี่ปุ่น โดยใช้วัดแห่งนี้เป็นที่พักพิง

พุทธศาสนานิกายเซนเน้นหลักการทำสมาธิหรือซาเซ็นเป็นหลัก เซนได้พัฒนาขึ้นมาให้เป็นมากกว่าแค่หลักปรัชญา และส่งอิทธิพลต่อศิลปะแขนงต่างๆ รวมถึงพิธีชงชาที่ผู้ประกอบพิธีจะถ่ายทอดความงามที่เรียบง่ายและไม่สมบูรณ์แบบจนเกินไป

นิกายเซนได้รับการอุปถัมป์จากชนชั้นสูงและนักรบอย่างรวดเร็ว โดยรวมถึงโชกุนในศตวรรษที่ 16 อย่างโทโยโตมิ ฮิเดโยชิ ซึ่งเป็นผู้สร้างห้องน้ำชาในขอบเขตวัดที่คุณสามารถไปเยี่ยมชมได้

พิธีแห่โอ่งชาทุกเดือนพฤษภาคมสื่อถึงสายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นระหว่างวัดกับต้นกำเนิดของการดื่มชาในญี่ปุ่น

เรื่องราวของชาเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสต์เคนนินจิ และคุณจะได้เห็นพุ่มต้นคาเมเลีย ไซเนนซิส (ต้นชา) ที่กระจายอยู่ทั่วสวนภายในวัด ว่ากันว่าเออิไซนำเมล็ดชาชุดแรกมาจากจีนและนำมาปลูกที่อุจิ ซึ่งเป็นเมืองที่ห่างจากกลางเมืองเกียวโตประมาณ 1 ชั่วโมงและเป็นแหล่งผลิตชาเขียวที่คุณภาพดีที่สุดของประเทศในปัจจุบัน

ชาเขียวที่พระเซนช่วงต้นนิยมดื่มคือมัทฉะหรือผงชาเขียวซึ่งเป็นที่นิยมในปัจจุบันเนื่องด้วยมีคุณต่อสุขภาพ จริงๆ แล้วแต่เดิมชาไม่ได้เป็นเครื่องดื่มเพื่อความรื่นรมย์เท่านั้น แต่คนนิยมบริโภคชาเพราะสรรพคุณทางยาและปริมาณคาเฟอีนที่พระต้องการในช่วงการทำสมาธิที่ร่างกายอ่อนเพลีย

ทุกเดือนมิถุนายน ผู้อำนวยการโรงเรียนชงชาอุระเซ็นเกะจะเดินทางมาบูชาเออิไซโดยถวายถ้วยชากับรูปปั้นของท่าน

สวนแบบแห้งมีต้นแบบมาจากภาพเขียนน้ำหมึกอันเลื่องชื่อรูปวงกลม สี่เหลี่ยม และสามเหลี่ยมของพระเซนไก ว่ากันว่ามีที่มาจากแนวคิดจักรวาล

แนะนำให้คุณวางแผนเยี่ยมชมเคนนินจิอย่างน้อย 1 ชั่วโมงเพื่อให้เพียงพอต่อการชมชิ้นงานศิลปะแสนงดงามและสัมผัสช่วงเวลาอันสงบในสวนเซน