ศาลเจ้าคันดะจิงจะ 神田明神

ศาลเจ้าคันดะจิงจะเป็นศาลเจ้าในโตเกียว ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานและซับซ้อน ที่นี่ทรงอิทธิพลมาตั้งแต่เมื่อได้สร้างขึ้นเกือบ 1,300 ปีก่อน มีความสำคัญยิ่งในสมัยเอโดะ และยังเป็นที่แปลกใจอีกด้วยว่าในปัจจุบันนั้นเป็นจุดหมายปลายทางที่แฟนๆ อนิเมะมาเยี่ยมชมกันเป็นจำนวนมาก

คันดะ เมียวจิน (ชื่อศาลเจ้าที่นิยมเรียกกัน) ตั้งอยู่ในย่านอาคิฮาบาระ ปัจจุบัน อาคิฮาบาระ ขึ้นชื่อในเรื่องวัฒนธรรมสมัยนิยม ตั้งอยู่ระหว่างสถานีอุเอโนะกับสถานีโตเกียวในรถไฟเจอาร์สายยามาโนเตะ

ศาลเจ้าแห่งนี้ใช้เวลาเดิน 7 นาทีจากสถานีอาคิฮาบาระ ที่จริงแล้วอยู่ใกล้กับสถานีเจอาร์โอะชะโนะมิสึหรือสถานีซุเอะฮิโระโจในสายกินซ่ามากกว่า คันดะ เมียวจินใช้เวลาเดินราว 5 นาทีจากทั้ง 2 สถานี

คันดะ เมียวจินสร้างขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 730 เป็นที่สักการะบูชาของเทพเจ้าสามองค์ จำนวน 2 องค์จากทั้งหมดคือไดโกกูเท็นและเอบิสุ อยู่ในชิจิฟุคุจินหรือ 7 เทพเจ้าโชคลาภ ด้วยเหตุนี้เอง นักธุรกิจหลายคนจึงมายังศาลเจ้าแห่งนี้เพื่อขอพรให้กิจการรุ่งเรือง

ไทระ-โนะ-มาซาคาโดะเป็นผู้บุกเบิกชนชั้นซามูไรซึ่งเป็นผู้นำการปฏิรูปการเมืองในภูมิภาคคันโต และได้รับความเคารพอย่างสูงจากประชาชน หลังจากที่เขาเสียชีวิตในปีค.ศ. 1309 เขาได้รับการสักการะอยู่ที่ศาลเจ้าคันดะจินจะในฐานะเทพเจ้า

เทศกาลคันดะมัตสึริ เริ่มขึ้นเมื่อไหร่นั้นไม่เป็นที่ปรากฎ แต่กล่าวกันว่าเทศกาลนี้เริ่มเป็นที่กล่าวขานตั้งแต่สมัยเอโดะ เนื่องจากอิเอะยะสุ โทกุกะวะ ผู้ซึ่งภายหลังได้กลายเป็นโชกุนคนแรกในสมัยเอโดะ ได้สวดขอชัยชนะในสงครามแห่งสมรภูมิเซกิกาฮาระที่ศาลเจ้าแห่งนี้ และได้รับชัยชนะนั้นในปี ค.ศ. 1603 เทศกาลคันดะมัตสึรินั้นได้ถูกจัดขึ้นในวันที่อิเอะยะสุได้รับชัยชนะ ดังนั้นศาลเจ้าแห่งนี้จึงเป็นสถานที่ที่ผู้คนทำความเคารพให้กับอิเอะยะสุและความเจริญรุ่งเรืองเนื่องจากเทศกาลนี้นำความโชคดีมายังตระกูลโทกุกะวะ เทศกาลนี้เป็น 1 ใน 3 เทศกาลชินโตหลักของโตเกียว อีก 2 เทศกาลคือเทศกาลซันโน ที่ศาลเจ้าฮิเอะจินจะ และเทศกาลฟูกางาวะที่โทมิโอกะฮะจิมังจิงจะ

เทศกาลคันดะ  จัดขึ้นทุกปีสลับกับเทศกาลซันโน ะ

ศาลเจ้าคันดะจินจะปรากฏในอะนิเมะยอดนิยมเรื่อง “เลิฟไลฟ์! ปฏิบัติการไอดอลจำเป็น” ซึ่งมีตัวละครโนโซมิ โทโจเป็นหญิงสาวในศาลเจ้า

หากคุณสังเกตให้ดีที่แผ่นป้ายไม้เอมะนำโชคที่ห้อยอยู่ในศาลเจ้า คุณจะเห็นหลายแผ่นที่มีรูปวาดมังงะ ชีวิตทั้งในอดีตและปัจจุบันอยู่รวมกันอย่างลงตัวที่นี่ เนื่องจากศาลเจ้าดำเนินกิจกรรมในรูปแบบเมืองแบบดั้งเดิมของคันดะและนิฮงบาชิ ซึ่งเป็นเมืองที่มีวัฒนธรรมย่อยมาจากอากิฮาบาระ และย่านธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่นอย่างมารุโนะอุจิ