อนุสรณ์สถานฮิเมยูริ ひめゆりの塔と沖縄南部エリア

หนึ่งในเรื่องน่าเศร้าของสงครามโลกครั้งที่สองเกิดขึ้นที่ฮิเมยูริ และทั้งพิพิธภัณฑ์สันติภาพฮิเมะยูริและอนุสรณ์สถานฮิเมะยูริต่างก็เป็นเครื่องเตือนใจที่เหมาะสม ถ้ำโบราณที่คดเคี้ยวไปมายาวหลายไมล์ใต้พื้นโลกนี้ยังเป็นสิ่งเตือนใจถึงอดีตที่ผ่านมาไม่นานของญี่ปุ่น มีอะไรให้ดูและคิดมากมายในสถานที่สวยงามนี้

สามารถเดินทางไปยังอนุสาวรีย์ฮิเมะยูริได้โดยใช้รถบัส ขึ้นรถบัสสาย 89 จากป้ายรถบัสนาฮะไปยังป้ายรถบัสอิโตะมัน โดยใช้เวลา 30 นาที เปลี่ยนรถที่ป้ายรถบัสอิโตะมันไปขึ้นรถบัสหมายเลข 82, 107 หรือ 108 ไปลงที่ฮิเมะยูริ-โนะ-โทมาเอะโดยใช้เวลาประมาณ 15 นาที ขึ้นรถบัสสาย 50 หรือ 51 จากสถานีรถบัสนาฮะไปยังถ้ำเกียวคุเซ็นโด (ประมาณ40นาที)จากนั้นเดินอีกประมาณ 1.5 กิโลเมตร

ถ้าคุณขับรถไป ใช้ถนนหมายเลข 331 ทางใต้ของนาฮะเป็นเวลา 40 นาที เลี้ยวขวาไปยังถนนหมายเลข 54 แล้วขับไปอีกเพียง 2 กิโลเมตรก็จะถึงอนุสาวรีย์ฮิเมะยูริ ระยะทางประมาณ 10 กิโลเมตร จากอนุสาวรีย์ฮิเมะยูริไปยังถ้ำเกียวคุเซ็น ที่จะใช้เวลาเพียง 15 นาที หากนั่งรถยนต์ หากต้องการมาด้วยรถขนส่งสาธารณะคุณต้องกลับไปที่สถานีรถบัสนาฮะ

ในเดือนมีนาคม 1945 นักเรียนหญิง 222 คนและครู 18 คนได้รับการเกณฑ์เข้าร่วมกับกองทัพญี่ปุ่นเพื่อดูแลคนป่วย ขนอาหารและน้ำให้กับกองทัพและฝังศพผู้เสียชีวิต เหล่าหญิงสาวได้ถูกขนานนามว่า "หน่วยนักเรียนฮิเมะยูริ" หลังจากจบสงครามเพราะว่าชื่อเล่นของโรงเรียนคือ "ฮิเมะยูริ"

ด้วยสถานการณ์ที่แย่ลงทุกวัน ได้ถอดกำลังกลุ่มลงไปยังตอนใต้ของเกาะโอคินาว่า (เมืองอิโตมัน) ของวันที่ 25 เดือนพฤษภาคม วันที่ 18 มิถุนายน เหล่านักเรียนและคุณครูถูกสั่งให้ล่าถอยจากกองทหารญี่ปุ่น

ในช่วงเช้าตรู่ของวัดถัดมา หนึ่งในที่หลบภัยที่ซ่อนอยู่ถูกโจมตี อาจาร์ยและนักเรียน 42 คน จาก 50 คน ถูกฆ่าในที่หลบภัยแห่งนั้น จากจำนวนของหน่วย 240 ชีวิต 136 คนได้เสียชีวิตในเหตุการต่อสู้ในโอกินาว่า

มีเครื่องเตือนใจถึงโศกนาฏกรรมนี้หลายอย่างในพิพิธภัณฑ์สันติภาพฮิเมะยูริรวมถึงอนุสรณ์สถานฮิเมะยูริซึ่งเป็นอนุสรณ์แด่สันติภาพของโลก

สวนที่กว้างขวางรอบๆ อนุสรณ์เป็นสิ่งเตือนความจำถึงนักเรียนฮิเมะยูริ ที่เสียชีวิตในการสู้รบ ที่รู้จักกันในชื่อ เท็ตสึ โนะ อาเมะ (ไต้ฝุ่นเหล็ก)

เมื่อคุณเดินผ่านห้องทั้งหกของพิพิธภัณฑ์สันติภาพฮิเมะยูริ คุณจะได้สัมผัสเรื่องราวของหน่วยดอกลิลลี่ผ่านภาพถ่าย ภาพจัดแสดง วีดิโอสัมภาษณ์ผู้รอดชีวิต และความคิดเห็นของผู้มาเยือน

การมาเที่ยวโอกินาว่า จะไม่สมบูรณ์เลยหากยังไม่ได้แวะถ้ำเกียวกูเซน ซึ่งเป็นถ้ำที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่นและมีหินงอกหินย้อยกว่าล้านชิ้นก่อตัวมาเป็นเวลานานกว่า 300,000 ปี

ถ้ำแห่งนี้เพิ่งได้รับการค้นพบในปีค.ศ. 1967 และนักท่องเที่ยวสามารถสำรวจได้เป็นระยะทาง 890 เมตรจากความยาวทั้งหมดห้ากิโลเมตร ในถ้ำเต็มด้วยลำธารและน้ำตกเล็กๆ จำนวนมาก มีทางเดินที่มีราวจับตามทาง ดังนั้นแม้คุณไม่มีประสบการณ์เที่ยวถ้ำก็สามารถเข้าร่วมได้ อย่างไรก็ตาม ทางเดินอาจจะลื่นในบางแห่งจึงควรระมัดระวังให้ดี

แสงหลากสีในบางส่วนของถ้ำทำให้เกิดภาพที่แปลกตา และไม่ยากนักที่จะจินตนาการว่ามีสัตว์ประหลาดซ่อนตัวอยู่ในเงามืด อันที่จริง ถ้ำนี้เคยใช้เป็นที่ถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องก๊อดซิลล่าในปีค.ศ. 1974

ถ้ำเกียวกูเซนเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มสถานที่ชื่อโอกินาว่าเวิลด์ซึ่งมีสถานที่นันทนาการอย่างหมูบ้านชาวโอกินาว่าและพิพิธภัณฑ์งูฮาบุ งูฮาบุเป็นงูกะปะมีพิษที่พบได้เฉพาะในโอกินาว่า พิษจากการโดนกัดมักจะไม่ถึงชีวิตแต่อาจรุนแรงได้หากไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง

งูฮาบุเป็นวัตถุดิบในการทำเหล้าข้าวดั้งเดิมของโอกินาว่าที่เรียกว่าอะวะโมะริ 

บ้านแบบดั้งเดิมในคิงดอมวิลเลจบางหลังมีอายุมากกว่า 100 ปีก่อนจะถูกย้ายมาประกอบขึ้นใหม่ที่นี่ มีการแสดงหลายอย่างตลอดทั้งวัน เช่น ระบำและการตีกลองแบบพื้นเมือง รวมถึงการแสดงซันชิน ซันชินเป็นเครื่องดนตรีสามสายคล้ายๆ กับชามิเซนของญี่ปุ่น แต่ดนตรีของโอกินาว่านั้นแตกต่างอย่างชัดเจน

กล่องเสียงของซันชินมีสีเขียวมะกอกและลายสีน้ำตาล ซึ่งเป็นวิธีใช้งูฮาบุอีกอย่างหนึ่งของชาวโอกินาว่า อันที่จริงเคยมีความพยายามนำพังพอนเข้ามาที่โอกินาว่าในปีค.ศ. 1910 เพื่อควบคุมจำนวนงูฮาบุ น่าเสียดายที่งูฮาบุเป็นสัตว์กลางคืนและพังพอนไม่ใช่ ทำให้การทดลองดังกล่าวไม่สำเร็จ